امامزاده صالح (ع) در منطقه تجریش تهران

گنبد کاشی‌کاری شده امامزاده صالح چندین بار مرمت و بازسازی شد و سرانجام در سال ۱۳۶۸ هجری شمی به طور کلی تخریب و با کاشی جدید بازسازی شد.

طرح توسعه حرم با توجه به افزایش زائران نیز از سال ۱۳۷۴ شروع شده و با خرید خانه‌ ها و واحدهای تجاری اطراف جهت توسعه ادامه دارد. طبق طرح جامعی که برای این امامزاده در نظر گرفته شده، قرار است در سه مرحله، ۱۶ هزار متر مربع به فضای زیارتگاه اضافه شود.

یکی از معروف‌ترین چنارهای کهن سال ایران که قدمت حداقل هشتصد ساله داشته است، در محوطه این امامزاده واقع شده بود که در آثار جهانگردان خارجی نیز به آن اشاره شده است.

ژان دیولافوا درباره چنار کهن‌سال می‌نویسد: “محیط آن تقریباً به ۱۵ متر می‌رسد، هریک از شاخه‌های آن مانند تنه درخت کهن سالی بر فراز بنای مسجد و اطراف آن سر به آسمان کشیده است. این درخت عده کثیری را در سایه خود پناه می‌دهد. مؤمنین در زیر آن نماز می‌خوانند. مکتب دار کودکان را در آنجا جمع کرده و درس می‌دهد. قهوه‌چی سماور و استکان و لوازم خود را درون حفره پایه درخت جای‌داده است.”

سر هنری رالینسون نیز نوشته است: “در تجریش چنار بزرگی را اندازه گرفته که در ارتفاع پنج پایی، محیطش ۱۰۸ پا بوده است.”

یاکوب ادوارد پولاک نیز در نوشته‌های خود به این درخت اشاره کرده است.

در مجله American Breeders Magazine شماره ۶ چاپ ۱۹۱۵ نیز به این چنار و امامزاده صالح اشاره شده است.

متأسفانه این چنار در سال ۱۳۷۹ هجری شمسی به دلیل خشک شدن با مجوز میراث فرهنگی بریده شد.

مدفونان سرشناس